วัณโรค นับเป็นอีกหนึ่งโรคติดต่อที่ร้ายแรงทำให้เกิดการเสียชีวิตเป็นอันดับต้นๆ ของสาเหตุการตายในประชากรไทย สามารถติดต่อกันได้ง่ายผ่านทางระบบทางเดินหายใจ ทำให้มีความเสี่ยงค่อนข้างสูงต่อการติดเชื้อ วันนี้เราจึงมีข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับวัณโรคมาฝาก เพื่อให้ทุกคนได้ทำความเข้าใจร่วมกัน
“วัณโรค” เป็นโรคติดต่อจากคนสู่คนทางการหายใจ
โดยเชื้อจะแพร่จากผู้ป่วยไปสู่ผู้อื่น ทางละอองเสมหะขนาดเล็ก ๆ
ซึ่งออกมาจากการไอ จาม หรือพูด
เมื่อเกิดการสูดดมเชื้อจะเข้าไปจนถึงถุงลมปอดแล้วเกิดการอักเสบได้
มีอาการไข้และไอเรื้อรังนานหลายสัปดาห์
แรกเริ่มผู้ป่วยจะมีอาการคล้ายไข้หวัด, ไข้หวัดใหญ่ หรือหลอดลมอักเสบ
มีอาการไอเป็นหลัก ระยะแรกไอแห้ง ๆ ต่อมาจะไอมีเสมหะเป็นสีเหลืองหรือเขียว
มักมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว มีไข้ต่ำ ๆ ตอนบ่ายจะอ่อนเพลีย เบื่ออาหารร่วมด้วย
อาจมีอาการเหงื่อออกตอนกลางคืน บางครั้งอาจออกมากจนโชกเสื้อผ้าและที่นอน
จะอาการต่อเนื่องนาน ๒ – ๓ สัปดาห์
ผู้ป่วยจะมีอาการไอถี่ขึ้น อ่อนเพลีย เบื่ออาหารมากขึ้น น้ำหนักตัวลดอย่างรวดเร็ว
บางรายอาจมีอาการแน่นหน้าอก, หายใจไม่สะดวก, หอบเหนื่อยง่าย หรือ เจ็บหน้าอกเวลาหายใจเข้าลึก ๆ
เนื่องจากมีภาวะมีน้ำในโพรงเยื่อหุ้มปวด เยื่อหุ้มปอดอักเสบ หรือโรคลุกลามไปทั่วปอด
รักษาโดยการให้ยาและอาจทำการเอกซเรย์ปอดดูว่ารอยโรคหายดีหรือยัง หลังให้ยาครบกำหนด
ข้อมูลจาก
รองศาสตราจารย์ ดร.พูลสุข เจนพานิชย์ วิสุทธิพันธ์
อาจารย์พยาบาล โรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี
คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี
มหาวิทยาลัยมหิดล
