Bulletin (July - September 1998 Vol.6 No.3)
การแพ้ผลิตภัณฑ์จากยางพารา
ตารางที่ 2 ตัวอย่างผู้ป่วยที่เกิดการแพ้ยางธรรมชาติ
| รายที่ 1 | เจ้าหน้าที่ห้องปฏิบัติการมีอาการหอบหืดหลังจากใส่ถุงมือยางเพื่อทำการตรวจเลือด ในช่วงแรกอาการหอบหืด จะเกิดเฉพาะเมื่อสัมผัสถูกถุงมือยางเท่านั้น ต่อมาเจ้าหน้าที่ผู้นี้จะมีอาการแม้สัมผัสกับชิ้นส่วนของยาง (latex particle) ในอากาศ |
| รายที่ 2 | หญิงอายุ 33 ปี ทำงานในบริษัทเวชภัณฑ์ทางการแพทย์ เธอมีหน้าที่ตรวจสอบถุงมือยางที่เคลือบด้วยแป้งข้าวโพดมา7ปี 6เดือนก่อนเริ่มมีอาการไอ แน่นหน้าอก และปอดมีเสียงวี๊ดเป็นระยะ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหอบหืดจากการทำงาน (Occupational asthma) อาการของเธอจะเริ่มเมื่อทำงานได้ 10 นาที และจะแย่ลงจนกระทั่งเลิกงานไป90 นาที อาการเหล่านี้หายดีเมื่อหยุดพักร้อน 12 วัน แต่กลับมาเป็นอีกในวันแรกที่กลับเข้าทำงาน |
| รายที่ 3 | ผดุงครรภ์ผู้หนึ่ง ในช่วงแรกมีอาการผื่นคัน คัดจมูกและเคืองตา ภายใน 1 ปีเริ่มมีอาการหอบหืด 2ปีต่อมาเกิดช็อคขณะที่ใส่ถุงมือยางเพื่อตรวจภายในให้กับผู้ตั้งครรภ์ ช่วงหลังผู้ป่วยมีอาการหายใจลำบาก เพียงแค่ในอากาศมีอนุภาคของยางปะปนอยู่ โดยไม่ต้องสัมผัสถูกยาง ในที่สุดไม่สามารถกลับไปทำงานเดิมได้ |
| รายที่ 4 | แพทย์ผู้หนึ่งเดิมมีปัญหาเป็นโรคภูมิแพ้ คือ มีน้ำมูกและผื่นแพ้ที่มือทั้งสองข้างเมื่ออากาศเปลี่ยน เกิดมีอาการน้ำมูกไหลอย่างรุนแรง หายใจลำบาก และหัวใจหยุดเต้นภายในไม่กี่นาทีหลังจากที่สวมถุงมือยาง แต่ได้รับการกู้ชีพขึ้นได้ |
| รายที่ 5 |
พยาบาลไอ ซี ยู ซึ่งมีประวัติเดิมของโรคภูมิแพ้คือ มีน้ำมูก คันในตา หอบหืด และมีผื่นแพ้ เกิดอาการหอบหืดรุนแรง จากการแพ้ยางจนต้องได้รับการรักษาในห้องฉุกเฉิน 3 ครั้ง ครั้งที่4เกิดอาการช็อคเมื่อใส่ถุงมือยางเพื่อจะทำงาน แต่ได้รับการกู้ชีพขึ้นได้ |