“หนึ่งในร้อย” ความภูมิใจ
ผลสำเร็จที่สัมผัสได้...ในรามา ฯ
****************************
นี่คือ...“ผลิตผล” ชิ้นสำคัญชิ้นหนึ่งกับงาน “สร้างเสริมสุขภาพ” ของรามาธิบดี
นี่คือ...“ตัวอย่าง” ที่น่ายกย่องและน่าทำตามของ “คนต้นแบบ” ในรามาธิบดี
นี่คือ...“ความก้าวหน้า” ที่ยากจะปฏิเสธในการมุ่งมั่นสร้างเสริมสุขภาพของ “ชมรมชีวิตใหม่ไร้ควัน
บุหรี่รามาธิบดี”
2 ตัวอย่างเด่นชัดที่เกิดขึ้นนี้ คือความภูมิใจที่ชาวรามาธิบดีต้องร่วม “ปรบมือ” แสดงความยินดี
*****************************
เลิกบุหรี่อยู่ที่ใจ...
ไม่ได้ทำเพื่อใครแต่ทำเพื่อตัวเอง
***********************************
หากมีใครถามเราว่า “...อะไรเอ่ย ? ยิ่งต่อ ยิ่งสั้น…”
หากมีใครถามเราว่า “...อะไรเอ่ย ? ยิ่งต่อ ยิ่งสั้น…”
คำตอบที่ได้คงขำ ๆ ฮา ๆ ตามสไตล์ “ปัญหาอะไรเอ่ย” กวนอารมณ์ทั่ว ๆ ไป
แต่นั่นไม่ใช่กับผู้ชายคนนี้ “หมี -จิรโรจน์ ฐิติพรเจริญกิจ” ที่ทุกครั้งพอได้ยินคำถามสะกิดใจนี้ อาการ “จุกอก” เสมือนมีมีดเสียบปักกลางใจ มันมักเกิดขึ้นทุกครั้งมาตลอดเกือบ 20 ถึง 30 ปี ซึ่งเขารู้อยู่ว่าคำตอบข้อนี้ “ยิ่งสั้น” นั้นมันหมายถึง “ชีวิต” ชีวิตที่กำลังถูกบันทอนจากยมทูตที่ชื่อว่า “บุหรี่” ทุกวัน ทุกวัน
“...ผมก็รู้ว่าบุหรี่มันไม่ดี มันอาจทำให้อายุเราสั้นลง แต่ผมสูบบุหรี่วันละ 2 ซองมาเกือบ 10 ปีตั้งแต่สมัยเรียน รอบข้างทั้งพ่อทั้งเพื่อนสูบกันหมด เคยคิดอยากเลิกมาเป็นสิบ ๆ ครั้ง บางครั้งเลิกสูบได้ไม่ถึง 3 วัน ก็กลับมาสูบอีก ช่วงที่พยายามเลิกบุหรี่มันทำให้ผมเข้าใจเลยว่า เหตุใดคนทั่วไปเลิกบุหรี่ไม่ได้ เพราะมันทรมานมาก มันหงุดหงิด อึดอัดเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ไอแห้ง ๆ มีไข้ ใครไม่ตั้งใจจริงร้อยทั้งร้อยกลับไปสูบอีกทุกราย...”
ตลอด 10 ปี เต็ม กับชีวิต “สูบ...สูบ...เลิก...เลิก” ที่ไร้ความตั้งใจ จนสุดท้ายสังขารของร่างกาย เป็น ปัจจัยหลักอันสำคัญที่ทำให้ชายผู้นี้ต้อง “หันหลัง” ละเลิกให้กับ “บุหรี่” พร้อมประกาศตนอย่างแน่วแน่ ด้วยการเป็น “หัวขบวน” ในการร่วมต้านการสูบบุหรี่ให้กับ “ชมรมชีวิตใหม่ไร้ควันบุหรี่รามาธิบดี”
“...ร่างกายผมแย่ช่วงสมัยที่สูบบุหรี่ จนวันหนึ่งผมมีอาการเหนื่อยง่ายเวลาขึ้นสะพานลอย ผมเลยเริ่มกลัวและคิดว่าสาเหตุหลักมาจากบุหรี่ จนวันหนึ่งได้เข้าร่วมโครงการเลิกบุหรี่ ผมเลยตัดสินใจเข้าร่วมและนั่นเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมมีชีวิตใหม่ สามารถเลิกบุหรี่ร้อยเปอร์เซ็นต์ พอผมเลิกบุหรี่ร่างกายก็ดีขึ้น เงินเก็บก็เหลือมากขึ้น ครอบครัวผมก็ภูมิใจดีใจที่เราเลิกได้...”
ณ วันนี้เขาคือผู้หนึ่งที่เชื่อว่า “การทำเพื่อตัวเอง” กับสิ่งที่เรียกว่า “อบายมุข” นั้นไม่ถือว่าเป็นสิ่งผิด เพราะการทำเพื่อตัวเองกับสิ่งนี้ คือเครื่องปลดพันธนาการให้หลุดพ้นจากการเป็น “ทาสของบุหรี่” ได้อย่างเด็ดขาดและตลอดไป
“...ทุกวันนี้ผมเฝ้าแนะนำให้คนที่ต้องการเลิกบุหรี่ ให้หันมาบอกกับตัวเองว่าเราจะเลิกบุหรี่เพื่อตัวเอง ไม่เลิกบุหรี่เพื่อใครคนใดคนหนึ่ง เพราะว่าหากเราคิดจะเลิกเพื่อใครคนใดคนหนึ่ง หากเราผิดหวังหรือขัดแย้งกับคน ๆ นั้น เราจะหวนกับไปสูบมันอีกแบบไม่จบไม่สิ้น ฉะนั้นเราจงมองตัวเองให้มาก ๆ เพื่อที่เราจะได้ลด ละ เลิก จากพิษภัยบุหรี่ได้ตลอดไป...”
สุดท้ายวันนี้ “หมี - จิรโรจน์ ฐิติพรเจริญกิจ” เขาคือผู้หนึ่งที่สามารถยืดอกตอบปัญหาอะไรเอ่ยได้อย่างสบายใจ และสามารถร้องตะโกนดัง ๆ บอกใครต่อใครได้ว่า “...ผมเลิกสูบบุหรี่แล้วครับ…”
***************************************
“คนจริงคนแท้” ต้องเลิกสูบบุหรี่
**********************************
เขาชื่อ “พันธ์ศักดิ์ พงษ์พิเศษศักดิ์” เลิกสูบบุหรี่มาแล้ว 1 ปี
เขาตั้งสัจจะวาจาไว้ว่า ภายใน 1 ปี จะต้องเลิกบุหรี่ให้ได้ , แล้วก็ทำได้สำเร็จ
วันนั้นวันที่เลิกสูบบุหรี่ เขารู้สึกภูมิใจอย่างมากที่ได้เป็นผู้เอ่ยปากบอกมารดาว่า , แม่ผมเลิกสูบบุหรี่แล้วครับ
หลังเลิกบุหรี่ วันนี้ร่างกายแข็งแรงขึ้น เงินทองเหลือเก็บ ครอบครัวภูมิใจ และเขากลายเป็นคนแท้คนจริง , คนที่เดินหนีจากพิษร้ายของภัยบุหรี่
ทุกตัวอักษรกับความเรียงสรุปเหล่านี้ ได้ถอดจากบทสัมภาษณ์ในใจของชายผู้นี้ เนื้อหาสาระทั้งหมดเป็นอย่างไร ลองไปอ่านดูในบรรทัดถัดต่อจากนี้ไป
“...ผมเริ่มต้นสูบบุหรี่เพราะเพื่อนชวน ตั้งแต่สมัยเรียน ป.6 สลับสูบระหว่างบุหรี่กับยาฉุน ยาเส้น ช่วงอายุ 14 – 15 ปี เคยคิดจะเลิกแต่พอเข้าแก๊งเพื่อนก็กลับมาสูบอีก ช่วงที่สูบหนัก ๆ ร่างกายแย่มาก เหนื่อยง่าย ไอ แถมเป็นคนขี้หงุดหงิด พอได้มาเข้าโครงการรณรงค์การไม่สูบบุหรี่ของรามา ฯ ได้เห็นภาพโรคร้ายที่น่ากลัว ทำให้ผมเกิดความรู้สึกอยากจะเลิก โดยตั้งสัจจะวาจาว่าจะต้องเลิกให้ได้ภายใน 1 ปี ช่วงลด ละ เลิก ใครสูบบุหรี่มาเข้าใกล้ผมหันหลังเดินหนีทันที ผมไปบอกแม่ว่าผมเลิกบุหรี่ได้แล้ว แม่ก็ดีใจและบอกกับผมว่า ดีแล้วที่เลิกได้เงินจะได้เหลือเก็บ วันนี้ผมภูมิใจในตัวเองและอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยรณรงค์ต่อต้านการสูบบุหรี่ให้กับโรงพยาบาลรามาธิบดีของเรา...”
************************************