1. ความบกพร่องของตัวเด็กเอง

เช่น พัฒนาการล่าช้า มีสติปัญญาล่าช้า มีพื้นฐานอารมณ์เป็นเด็กขี้โมโห เลี้ยงดูยากกว่าปกติ

2. พ่อแม่ไม่พยายามให้เด็กฝึกทำอะไรด้วยตัวเอง ชอบทำทุกอย่างให้

เพราะมีชีวิตเร่งรีบในการทำงาน เช่น ช่วยแต่งตัวให้ลูกทั้งหมดเพื่อจะรีบไปส่งให้ถึงโรงเรียนไว ๆ

3. พ่อแม่ชอบตัดรำคาญโดยการทำตามใจเด็ก ทำให้เด็กไม่อดทนต่อสิ่งเล็ก ๆ น้อย  ๆ

เช่น เด็กร้องเสียงดังก็ยื่นโทรศัพท์มือถือหรือแท็บเล็ตให้เล่นเพื่อจะให้เขาเงียบ

4.ความยากลำบากของพ่อแม่ในอดีต

จึงเกิดความสงสารไม่อยากให้ลูกลำบากเหมือนตนเอง ไม่อยากให้เผชิญปัญหา กลายเป็นว่าทำร้ายเด็กทางอ้อมโดยเท่าไม่ถึงการณ์

5. อิทธิพลของสื่อในยุคปัจจุบันที่รวดเร็ว เข้าถึงง่าย

ทำให้เกิดการเลียนแบบพฤติกรรมได้ง่ายกว่าแต่ก่อนมาก ทำให้การคิดวิเคราะห์อะไรต่าง ๆ ของเด็กไม่ดีพอ ถูกชักจูงไปได้ง่าย

6. สังคมที่เป็นครอบครัวเดี่ยวมากขึ้น

มี พ่อ แม่ ลูก หรือบางครอบครัวอาจจะมีแค่พ่อหรือแม่คนเดียวเท่านั้น จากแต่ก่อนที่จะมี ปู่ย่า ตายาย พี่ป้า น้าอา ทำให้ไม่มีคนคอยช่วยเหลือดูแลอบรมบ่มนิสัย

ข้อมูลจาก
อ. นพ.คมสันต์ เกียรติรุ่งฤทธิ์
สาขาวิชาจิตเวชศาสตร์เด็กและวัยรุ่น ภาควิชาจิตเวชศาสตร์
คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี
มหาวิทยาลัยมหิดล